Kurkuma godbetert

Laat ik het relaas doen van een weekje ziek zijn. De aanloop lag in de Orval en de 2 Gueuzes te veel in Het Eiland, het café u welbekend. Mijn maag had die avond al vaker te kennen gegeven dat trop te veel was. Nu hebben mijn maag en ik een gentlemen's agreement om zulke disputen een nachtje te laten rusten, om dan in overleg met de darmen de nodige stappen te ondernemen. Dit akkoord werd echter schandelijk en eenzijdig verbroken door mijn maag die me bewust uit mijn roesslaap wekte met de melding: 'ik moet wat kwijt en wel nu'. Ik kon dit niet meer slikken, dus moest ik noodgedwongen instemmen. Wat ik vervolgens uitbracht, was met voorsprong het zuurste dat ooit mijn lichaam verlaten had. Mijn tanden, die nochtans nauwelijks in contact kwamen met de giftige uitstoot, leken achteraf zelfs deels weggesmolten.

Een dagje vol vreemde wisselwerkingen tussen hoofd, keel, maag en gewrichten was vertrokken. Het bleef echter perfect leefbaar. Aspirientjes slikken en vooral veel slapen. Des woendags was het dan ook al een stuk beter, afgezien van wrange gewrichten en sporadisch wat hoofdpijn.

Donderdag leek de bui al helemaal over, ware het niet dat een lichte keelpijn voor een amper hoorbare valse noot zorgde. Enkele pastilles later zal het wel gedaan zijn. In mijn jeugdige overmoed nuttigde ik zelfs een Cimay en zegde toe om Fred te helpen verhuizen.

Vrijdagochtend 6 uur. Mijn keel staat in brand. Auwie! Ik trek plichtsbewust naar de dokter, die me meer van dezelfde, inefficiënte pastilles voorschrijft. 'Drink vooral veel thee met honing en citroen'. Wat een profetische woorden! Ik ben immers getransformeerd in mijnheertje Theelepel. Alles wat níet thee met honing en citroen is, brandt. Ik heb vandaag twee keer mijn pijngrens afgetast door twee keer vast te eten. Zelfs spinazie brandde! Tegenover mij staat nu de derde theepot, bijna leeg. Groene thee, ijzerblad, eucalyptus, meidoorn, zoethout tot zelfs kurkuma godbetert! Het komt mijn oren uit... Echt. Hopelijk morgen beter.