bureau- eau- eau...

Ik zit sinds maandag in een gloednieuw bureau, in een gloednieuw gebouw. De ruimte is echt absurd groot. Ik moet zeven passen nemen om tot aan de kast aan de overkant te geraken; collega's van mij zitten met z'n vieren in een gelijkaardige ruimte... Echt, absurd. Zo ging ik maandag tevergeefs op zoek naar een lichtschakelaar, maar vond er geen. Wuiven naar een soort sensorbolletje had ook geen zin. 'Neen', dacht ik, en ik klapte in mijn handen. Licht!

Wat een gezever. Als het blijft zoals het nu is, zullen er snel anderen op apegapen liggen en deze bureau weer van me afnemen. Zo kwam er een coole collega binnen, zeker 30 ervaring voor het bedrijf en nu in een kleiner bureau dan dat broekventje met 2 jaar anciënniteit. Ik heb heb vanuit dit nieuwe gebouw uitzicht op de hele wijde omgeving, hij op dit nieuwe gebouw...

die ene kwis

'Voor uw examens waart gij toch nooit nerveus?' Quote van mijn ma, niet zonder zin voor sarcasme. En ze had gelijk. Want iets ineensteken voor 150 man dat tot een week voordien nog een schets was op een blad papier: niet je dat.
Gelukkig waren daar Loko-kornuiten zoals Hans, Fred, Joris en Koen M( wat een filmronde!) om bij te springen. En op de avond zelf waren de helpers ook goed bezig.
Zelfs nu, drie dagen nadien, zwerft die kwis nog door mijn hoofd. Want uiteindelijk, los van alle felgesmaakte complimenten, zie ik toch dat het allemaal een pak beter kan. Deftig geluid, gecheckte vragen/antwoorden, vroeger beginnen (met kwis, met organisatie), duidelijk opdrachten, kordaat zijn met uitdijende groepen, minder Wim-muziek,... Dit alles is gewoon nuttige bagage voor een volgende keer. Die zal sowieso minder stressy zijn: mailbox openen -> mail zoeken -> alle kwissers van vorig jaar uitnodigen -> einde reclame-campagne!

Iemand nog geïnteresseerd in een duidendtal gedateerde flyers? En curry-ketchup?