woensdag 26 maart 2008

Ja, ik leef nog.

Ik zit nu officieel ende wars van enig gehuichel aan 25 bladzijden pure thesisheid.

Hmm, laat ik daar op een maand tijd nog zo'n 30 bladzijden aan toevoegen, en dat komt ruimschoots in orde. Ik moet nog beschrijven: de economische relatie op allerlei niveaus en een stuk over waarom ze elkaar in de toekomst niet/wel zullen afkunnen. (En nog de bullshit van bronnen, layout, samenvattingen, ...)

Ha, de metamorfose tot thuisblijvend toonbeeld van vlijt is zo goed als rond. Nu nog vermijden dat zatte uitspattingen zoals met Pasen er voor zorgen dat ik 's anderdaags dood ben. Nu vrijdag gaan 'dineren' bij mijn broer...

Op dit moment is het middag op het werk. Ik heb 5 minuutjes 'foert' gezegd. Ik kan immers van het krieken van de dag tot het neerploffen van de avond bezig zitten aan hele hordes facturen met opstapelingsdrang.

Ik kom dra nog wel eens buiten, pakweg met de kampioenenviering. Dan zal ik een lofrede schrijven met traanklierbevorderende effecten.

zondag 16 maart 2008

Bond met ballen

Ha, het is effectief gebeurd. Manastir is buitengesmeten. Dit geeft alsnog hoop aan de Cristal Boys om op te gaan als beste tweede.

Ik hoorde uit goede bron (Carl) dat we 3-0 van IOT wonnen. Schitterend. Fucking kak dat ik er niet bij kon zijn.

Soit, da komt hier in orde, ik voel het.

zondag 9 maart 2008

zaterdag 8 maart 2008

wimproved...

Hohoo, die drukte. Al een week niks kunnen/willen posten omdat ik zowaar gevulde dagen heb. Des daags op het werk gezellige drukte, des avonds nog wat klooien aan Herr Thesis.



En nu is het weekend. Elke vezel in mij roept om luiheid. Misschien had ik geen volkoren brood mogen eten. Oh, de humor.



Nee, serieus, ik heb terug goede moed voor dat T-ding. Alleen is de drempel om te hervallen in de luiheid zo laag. Neem nu de combo 'moe thuiskomen'-'PC-beuheid'-'niet goed weten waar naartoe met de rest van uw thesis'. Om het in PS-termen uit te drukken, zo simpel als X,X,X.



Anderzijds... Het nieuwe ritme doet mij wel effe deugd. Geen midweekse zatte uitspattingen, geen vrijdags vroegtijdig zatkomen,... Als ik nu eens niets doe, doe ik het in de van losbandigheid gespeende omgeving, genaamd: thuis.



Saai is het wel. Enkel voor Lokomotiv maak ik gaarne uitzonderingen. Het is een pak motiverender om naar een match toe te werken, wetende dat ik mij niet schuldig moet voelen voor enig tijdverlies. Want daar draait het om: schuldgevoel. De grootste kwaal van de Van Schels, een ware erfelijke ziekte. Het is een sluimerende ziekte die opduikt op de momenten dat ge u het best amuseert. Ik heb er steeds minder last van, ware het niet voor Herr Thesis. Zou ik die tien manga gaan halen (ik zit een kleine een maand achter)? Nee, ik moet doorwerken. Zou ik vanavond eens op de lappen gaan? Neen, want anders komt er morgen niks van. Filmke zien? Kwiske doen? Total War? Nee!



Ha, zo zielig is het nu ook weer niet, maar ik kan ben gewoon een slecht multitasker. Of ik doe geen kloten, of ik werk. Ik kan niet met een gerust gemoed niks doen als ik weet dat ik eigenlijk wel iets moet doen. Ik kan mij in zulke situaties dan ook ongelofelijk opwinden over elk detail dat mij afleidt. Soit, de oplossing is simpel: die thesis afmaken. Die thesis, die! Ah, de weldadige gemoedsrust die mij dan te wachten staat! New and wimproved.



Of nu ik toch aan het afdwalen ben: voetbal!



Mraah! Ik wil kampioen worden. Die asshats van Cristal Boys vragen gewoon om geneukt te worden. Ik denk niet dat enkel wij in onze reeks met die gedachte zitten. Sterker nog, verschillende tegenstanders die tegen ons verloren, wensten ons het beste in onze strijd om de titel.



Anderzijds snap ik wel dat ze uit eerste weg wilden. Deze week nog stond in Het Nieuwsblad (regionaal) dat de match Manastir-Valliant op een knokpartij was uitgedraaid. Manastir kon kampioen worden bij winst. Dat leek lang te zullen gebeuren, maar in de laatste tien minuten scoorde Valliant de gelijkmaker. Gevolg? De Brusselse heethoofden van Manastir (ook hun supporters) gingen over de rooie en na affluiten moest Valliant het op een lopen zetten (VROAAARRR!?). Verschillende spelers kregen klop en enkelen moesten zelfs naar het ziekenhuis. En dat was niet de eerste keer dit jaar. Als het zo voortgaat, wil niemand nog naar eerste. Ons bondje moet maar eens kordaat zijn en die wankers gewoon buitensmijten. Dan promoveren we zeker...



*dan heb ik nu een stukje over onze ploeg weggelaten. De whiner in mij kwam boven. Niet onterecht, maar soit.