Ik zit sinds maandag in een gloednieuw bureau, in een gloednieuw gebouw. De ruimte is echt absurd groot. Ik moet zeven passen nemen om tot aan de kast aan de overkant te geraken; collega's van mij zitten met z'n vieren in een gelijkaardige ruimte... Echt, absurd. Zo ging ik maandag tevergeefs op zoek naar een lichtschakelaar, maar vond er geen. Wuiven naar een soort sensorbolletje had ook geen zin. 'Neen', dacht ik, en ik klapte in mijn handen. Licht!
Wat een gezever. Als het blijft zoals het nu is, zullen er snel anderen op apegapen liggen en deze bureau weer van me afnemen. Zo kwam er een coole collega binnen, zeker 30 ervaring voor het bedrijf en nu in een kleiner bureau dan dat broekventje met 2 jaar anciënniteit. Ik heb heb vanuit dit nieuwe gebouw uitzicht op de hele wijde omgeving, hij op dit nieuwe gebouw...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten