voetbal... jaja, altijd leuk. Ik zit vol spanning voor het volgende seizoen. Nieuwe tegenstanders, nieuwe velden, oude scheidsrechters,... En het sjotten zelf. Zal ik weer schrik hebben om te koppen? Zal ik weer traag zijn op de eerste (en ook in de latere) meters? No doubt about it. Al de rest moet wel lukken. Een beetje lopen af en toe. 't Is echt wel kalm vandaag. Net of heel het land ligt te luieren in de zon, de voetjes verwarmend aan vreugdevuren van vlammende facturen.Zonet eens de gang op gegaan voor een dwaze vraag te gaan stellen. Kwestie van de beentjes te strkken en eens een goeie scheet te laten. Kom ik toch wel dé lekkerste brok van heel D eme en omstreken tegen. Gelukkig was die scheet een gang eerder. Maar bon, niet dat ik contact zocht. Dat zou pas wereldschokkend zijn. Een andere keer misschien is immers mijn motto.
Hmmm. Saai. Ik haat het om niks te doen als mensen rondom mij bezig zijn. Een vorm van katholiek-arbeidsethos-schuldgevoel waar ik helaas niet aan ontsnap. Dus ram ik maar op mijn toetsenbord in de hoop ooit deze blog vol te krijgen.
Ah, werk.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten