dinsdag 2 december 2008

Mag het iets meer zijn?

Fallout 3, een redelijk dikke hype. Mijn broer wou mij per se een computerspel kopen, zodus ging ik vol voor de hype.

Ik heb er nu 2 avonden op gespeeld. De wereld is gigantisch, de opties zijn belachelijk wijds, de keuzes, de tweaks, goed of slecht karma,... Ik ben er nog lang niet uit wat ik wil doen. Dat is het mooie aan het spel, maar voor eeuwige twijfelaars als ondergetekende is het een marteling. Pik ik die 300 bottlecaps of hang ik de eeuwig brave ziel uit? Pikken dus en mij een rocketlauncher gekocht. Een kapotte, blijkt, die ik voor 400 caps kan laten repareren. Ugh, zo zal alles zijn begankenis kennen, vrees ik.

De actie zelf is puik ineengestoken. Of ge knalt met uw richtkruis gaatjes in de mutanten, of ge drukt 'V' en er verschijnt een heel pallet opties, te doorboren ledematen, volgordes,... Mooi gedaan en alles wordt in slowmo-filmpje uitgevoerd (zie uzelf er van dichtbij schandelijk twee keer naast schieten...)

Die Pip-boy, zeg maar uw menu, is ook ultra-uitgebreid. Hier komt het RPG-erige pas echt boven. Iets van een 20 eigenschappen die je kan verbeteren, invloed van chemicaliƫn, verslavingen, radiatiegraad, conditie van uw wapen, kreupelheid van uw lijf, ne radio,... Help! Dit is allemaal nogal veel. Zeker om te kiezen waarin ge u wilt verbeteren: spreid ik mijn ability points evenredig rond of word ik bvb. een domme spierbundel van jewelste.

Nee, ik ga nog lang mogen prutsen. Het is dus duidelijk meer een rpg dan dat het een fps is (oh, half life...) Wat ik wel teleurstellend vond was de interactie van uw personage met de omgeving. Ge staat dus nog altijd te patineren achter een dom drempeltje waar ge dan op moet springen. Sheesh! Na al die jaren had ik wel iets flashier verwacht.

Geen opmerkingen: