donderdag 28 oktober 2010

hij zingt als een walvis (cfr Guust Flater)

De hele dag op stubru tracks uit het nieuwe album (Hvelreki) van Ozark Henry.

Er zijn er blijkbaar die dat een heel goed album vinden. Ik volg niet. Ik heb de hele dag plukken wol en eindjes garen gehoord, samen rustig gelegen in een kapotte droogtrommel. Wat een verslenste brol! Ik kan geloven als je net het verzameld werk van Enya achter de kiezen hebt, dat dit fris en gewaagd klinkt. Maar de gemiddelde mens kent die doodsverachting niet en hoort wat ie hoort: een Vlaams-elitaire zanger, terug van weggeweest -helemaal herbrond!- en zo mogelijk nog saaier als voorheen. Ik hoor nog steeds die gedateerde Coldplay-doorslagjes (Coldplay, wie waren dat ook alweer?), met een stervend weekdier op kop. En natuurlijk is die slappe koffie zo radiofähig als maar zijn kan, dus elk openbaar net gaat ervan weten. Barre tijden staan mij te wachten...

Wil je rustige muziek, die iets te vertellen heeft, die de ziel raakt én toch wat cool-scandinavisch is? Kings of Convenience. Maar die zijn wel extreem goed.

1 opmerking:

Anoniem zei

Het nieuwe album van Ozark Henry werkt uitstekend als slaaptherapie.
De Kings of Convenience is een uitstekende groep.
Maar geef mij liever maar een STUBRU met Vikingmetal.