Wat een wereld van verschil. Ik ben gewend van te zitten niksen. Zodanig zelfs dat ik er een diploma voor zou moeten krijgen. De manier waarop ik uren bijeen genikst heb, is ronduit verbluffend. Nu heb ik echter nog een zaligere vorm van niksen ontdekt: de betaalde vorm. Op dit eigenste moment zit ik hier mijn blog aan te passen terwijl twee onwelriekende Cyprioten naast mij hun nikkel aan het afdraaien zijn. Het leukste van al is dat er geen stoelen meer zijn, zodat zij moeten rechtstaan en ik de comfortabele bureaustoel inpalm. Nog een klein kwartier nauwelijks faken dat ik niks doe en ik ben pleite.
Niet dat ik niks gedaan heb vandaag. Ik heb zelfs veel genoten. Gesteld dat 'nieten' een sterk werkwoord zou zijn. Nieten, printen, faxen, nakijken; daar kwam het op neer. Morgen hopelijk toch iets serieuzer. De cyprioot naast mij begint het zo stilaan op zijn systeem te krijgen. 't Is niks, manneke, ge zult wel meer verdienen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten