Ideaal is het niet. Maar het vult wel. Die korte gaatjes kan ik onmogelijk met stukken thesis vullen. Beter, inderdaad, uit mijn nek lullen. En rijmelen, kwijmelen, zwijmelen,... Ik heb een natuurlijke rijmwoordenboekfunctie ingebouwd in mijn hoofd, die ik dan onbewust aanzet tijdens het zeveren. Helaas is een rijm dikwijls niet grappig, veel humor zal ze niet opleveren. Zeker in deze prozaïsche vertelvorm valt het amper op. Van de regen in den drop. Het neigt naar het fixkesiaanse, die drang om alles te doen uitkomen. Zo bepaald het toekomstige rijm eenvoudigweg het volgende onderwerp waarover ik zal doorbomen. Alleen de eerstvolgende zin moet dan weer voor een nieuw elan zorgen. Op die manier kan ik nog doorgaan tot morgen. Zal ik, in navolging van die Duitser, 11 dagen aan een stuk rijmen? Hoe debiel moet dat niet zijn.
Ik ben trouwens mappen in een koffer aan't leggen. Ben ik blij dat ik al die wiskunde daarvoor heb gestudeerd. Leve de oubollige meritocratie! 't Wordt toch tijd dat ze het schoolgegeven eens herzien. Ik lachtte gisteren met die McDonalds-diploma's, maar in feite is dat goed gezien. Er wordt op die jaren unif/hogeschool zo inefficiënt met tijd omgesprongen. Mumumumumuuuu *sarcastisch toontje (omwille van mijn eigen gezeik)*
Nah, this sucks balls.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten